-
1 әрем
сущ.полы́нь || полы́нныйисле әрем — полы́нь го́рькая
кыр әреме — полы́нь полева́я
дала әреме — степна́я полы́нка
әрем исе — полы́нный за́пах
әрем кебек ачы — го́рький как полы́нь
••әрем тел — язви́тельный (злоязы́чный) челове́к
әрем авыз — см. әрем телле
См. также в других словарях:
җәелү — 1. (Җәю) 2. Киңәю, зур урын алу, агып, саркып күп урынны каплау. Зур урын биләү, еракларга сузылу. Яктылык, караңгылык, төтен, ис, сөрем нур, томан һ. б. ш. күренешләрнең зуррак урынны каплап алуы, ераккарак таралуы тур. 3. Җыйнаклыгын югалту,… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге